شراره ها و شکوفه ها

یادداشتهای کریم جباری

شراره ها و شکوفه ها

یادداشتهای کریم جباری

زندگی حرف نیست

چهارشنبه 4 آذر ماه سال 1383

زندگی حرف نیست
زندگی کلاف سر در گمی است . زندگی ماجراهای واقعی است . زندگی راه بسیار پرپیچ و خمی است . زندگی ساختن و سوختن و صبوری و گذشت است .زندگی حرف نیست . عشق به هم پیوستن دو روح است . عشق از خود برون رفتن است . عشق پرستش و دلدادگی است . در عشق بحث و جدل نیست . عشق سهم الارث نیست که سر تقسیم سهم همدیگر دعوا کنیم . عشق اندر پی معشوق دویدن است . عشق را با ترس و تحمیل و جبر و مجادله کار نیست . عشق سخنرانی و غزل سرایی نیست . حرافی و پرگویی نیست . سیاه کردن کاغذ و سوگند خوردن نیست . عشق اثبات کردنی نیست .عشق حرف نیست . عشق  گداختن و ذوب شدن و پر شدن از دوست است . عشق کلمات زنده آتشین است . اما اسم و فعل و حرف نیست . ایمان عشق است . ایمان پرکشیدن به آنسوی بده بستانهاست . ایمان ساندویچی است که به گرسنه می دهی . ایمان پاکی چشم و دل و فکر است . ایمان دل کندن از ثروت و شهوت و قدرت است . ایمان حرف نیست . ایمان زبانی نیست . ایمان فدا کردن هستی خویشتن در پای لایتناهی است . کفر با حرف به وجود نمی آید که ایمان بتواند با حرف جایگزین آن گردد . ایمان به عشق خدا در برهوت جزیره العرب به دنبال محمد ره سپردن است . ایمان سخنرانی نیست . سخنرانی ایمان ساز نیست . ایمان است که ایمان ساز است . عرفان است که مسلمان ساز است . سیاست هم حرف نیست . به قول علی بزرگ سیاست اگر نتواند حق پیرزنی را از یک قداره بند بگیرد پست تر و کثیف تر از لنگه کفش پلاسیده است . سیاست سخنوری نیست . سیاستمدار نباید سخنرانی کند . سیاست علوی و  حکومت نبوی آن است که شبی حاکمان سیر و بی خیال نخوابند تا بر دنیایی از تباهی و پستی و حق کشی سکوت کنند و با تحلیل های تخصصی سیاسی به ریش عالم و آدم بخندند و با لبخندهای فیلسوفانه واقعیات تلخ بلکه فجایع احتماعی را یک حادثه یا اشتباه تلقی فرمایند(!). سیاست حرف نیست . سیاست و مردم سالاری کوبیدن مردم به دست مردم نیست . خدمت متواضعانه بی سر و صداست . تظاهر و تبلیغات و تملق های دستوری نیست . سیاست رفع حاجت حاجتمندان است . سیاست رفع درد دردمندان است . سیاستمداری که معنای درد را با همه تخصص خود نمی تواند تصور کند چه سیاستمداری است . سیاستمداری که از فروش کلیه و عزت و شرف برای لقمه ای نان سر در نمی آورد . سیاستمداری که جز عکس و پوستر و مصاحبه و تفسیر و توجیه و به عبارت عوامانه شیره مالیدن عالمانه بر سر مردم هیچ نمی داند . آری درد آور است و باور نکردنی اما سیاست سخنرانی و کنفرانس مطبوعاتی نیست . سیاست بازی با قدرت و افکار عمومی و سرنوشت جوانان این مرز و بوم نیست . سیاست سرگرمی های مطبوعاتی نیست . سیاست حرف نیست . تفسیر نیست . علم نیست . مدیریت قدرتمندانه و هنرمندانه و دردمندانه و راهگشایانه و اثر بخش است . این مدیریت است که رضایت بخش مردمان است نه آن که با آمارهای غیرواقعی و یا واقعی نامربوط به زندگی عمومی مردم کاری کنیم که مردم به طور تخیلی بدبختی خود را از یاد ببرند .  آری سیاست حرف نیست . ایمان حرف نیست . عشق حرف نیست . زندگی حرف نیست . حرف
نمی تواند نان باشد . کلمات کاغذی نمی تواند به عشق تبدیل شود . ایمان زبانی فقط در کوچه بازار مسلمین برای زندگی چرب و نرم به درد می خورد . خدا حرف نیست . زندگی ما همه اش حرف است . عشق های ما همه اش پر حرفی و سخن سرایی است . سیاست ما عین دیانت ما نیست عین سحنرانی های ماست . مثل فیلم های تلویزیون و سینما که همه اش وراجی است . حتی حوادث و رویدادهای فیلم هم به جای هنرنمایی صدا و نور و تصویر و سوژه ـ هنرنمایی در حرافی است . بهترین هنرپیشه های طنز هم هنرشان گفتاری است . مصیبت بزرگ ما حتی مصیبت همین وبلاگ حرافی است .
قربان آن کلماتم که آتش انگیزد
نه آب سرد بریزد بر آتش گرم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد